ضربالمثلها از مهمترین گونههای ادبی در ادبیات شفاهی هستند که گویندۀ مشخصی ندارند و میتوان آنها را در گفتگو مردم جوامع مختلف جستوجو کرد، آنها اجتماع و فرهنگ و آداب و رسوم جوامع خود را به خوبی نمایان میکنند. ضربالمثلها علاوه بر ابعاد هنری و جذابیت و شیرینی خاص خود، سرشار از اطلاعات جامعهشناختی نیز هستند. با بررسی آنها میتوان به اندیشهها و باورهای مردمی که آن را بیان میکنند پی برد. بنابراین در این پژوهش ضربالمثلهای زبان تالشی شمالی که در کنارههای دریای کاسپین جاری است را با موضوعاتی اجتماعی نظیر: اصلاحات و مفاهیم قرآنی، پیری، خانواده و خانه، خدا، درد، دعا و نفرین، دنیاگریزی، شکایت از بخت و اقبال، مرگ، نصایح، نعمت، نمک را بررسی کردهاست.
تاکنون در هیچ پژوهشی اجتماعیات در ضربالمثلهای تالشی شمالی مورد بررسی قرار نگرفتهاست. انجام این پژوهش میتواند در راستای انتقال بخشی از فرهنگ و ادب زبان تالشی شمالی به نسلهای آینده سهم بسزایی را ایفا کند. لذا نگارنده که خود از گویشوران زبان تالشی هست، در این پژوهش پس از جمعآوری میدانی ضربالمثلهای زبان تالشی شمالی آنها را در دستههای مجزا مورد بررسی و پژوهش قرار داده، و بعد از آوانویسی ، به ترجمه و کاربرد آنها پرداخته است.
)