دانش بومی جوامع بومی محلی استان خراسان شمالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد حفاظت و مدیریت زیست محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

3 فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد شیروان، شیروان، ایران

چکیده

قدرت بخشی به جامعه محلی از طریق بومی‌سازی و بر پایه دانش بومی یکی از گفتمان‌هایی است که در عرصه پارادایم‌های جدید توسعه مطرح و مورد توجه زیادی قرار گرفته است. بومی‌سازی در ارتباط با برخورد جامعه با روند دگرگونی از سنتی به مدرن و نحوه برخورد یا تعامل جامعه درون مدار با جامعه بیرونی مفهوم پیدا می‌کند. روش تحقیق پژوهش توصیفی – تحلیلی است که با بررسی منابع، مقالات و مطالعات کتابخانه‌ای و با ابزار فیش‌برداری انجام شده است. به ودیعه گرفتن روش‌ها و تجارب دیگران بدون در نظر گرفتن تفاوت‌های بین جوامع، فرهنگ‌ها و فضاها نمی‌تواند منجر به توسعه پایا و بادوامی در این جوامع شود. تجربه روشن ساخته است که بسیاری از تکنیک‌ها و روش‌های سنتی در عرصه تولید، فرهنگ و اجتماع در جامعه محلی بومی به دلیل سازگاری و تطابق با زیست بوم این جوامع همان روش‌هایی هستند که امروزه معرف روش‌های رسیدن به توسعه پایدار می‌باشند. بنابراین یکی از راه حل‌های توسعه پایدار استفاده از دانش بومی بر اساس تجربه است که غالباً در طول زمان آزموده شده و با فرهنگ محلی و محیط زیست سازگار گردیده و لذا پویایی و کارآیی لازم را کسب نموده است. در این مقاله به بررسی روش‌های سنتی (برف اندیل، موسیقی اصیل، سیاه چادر، طبیعت درمانی)که در جوامع بومی محلی استان خراسان شمالی بکار گرفته می‌شود خواهیم پرداخت.

کلیدواژه‌ها