واکاوی شکوه و شکایت در ترانه‌ها و سروده‌های بهمن علاءالدین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز. ایران

2 کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

شکواییه یکی از گونه‌های ادبی شعر است و حکایت ازناکامی‌ها، رنج‌ها، نامیدی‌ها، و ناملایمتی‌هایی است که شاعر به خود دیده است. شکواییه به پنج دسته شخصی، اجتماعی، فلسفی، سیاسی و عرفانی دسته‌بندی می‌شود. این پژوهش با هدف واکاوی و شناسایی گونه‌های شکوه و شکایت در ترانه‌ها و سروده‌های بهمن علاءالدین صورت گرفته است. پژوهش حاضر به روش کیفی و شیوة تحلیل محتوا صورت گرفته است. واحد تحلیل این تحقیق، متون شعری(ترانه‌ها و سروده‌های) بهمن علاءالدین که در تمام آلبوم‌های خود نغمه‌سرایی کرده است.پس از استخراج عناصر اصلی شکایت‌ها، به دسته بندی ابیات در ذیل این تقسیم‌بندی‌ها پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد شکواییه شخصی شامل: شکایت از جدایی و فراق از یار، شکایت از بی‌توجهی و بی‌اعتنایی معشوق، شکایت از تنهایی و بی‌همدمی، شکایت از دل، شکایت از بخت و طالع و شکواییه اجتماعی شامل : شکایت از بانیان جدایی از معشوق، شکایت از حرف مردم، شکواییه از کم بودن خوبی‌ها و شکواییه فلسفی شامل : شکایت از نیرنگ‌های روزگار، شکایت از آفرینش، شکایت از دنیا و گردش زمانه می‌باشد. شکواییه‌های سیاسی و عرفانی در ترانه‌ها و سروده‌ها مشاهده نگردید و بیشترین تکرار شکواییه شکواییه شخصی شاعر است.

کلیدواژه‌ها